အေၾကာင္းဖန္ ေႏွာင္းကံအတိတ္ဆီက
ကိုယ္စိတ္ညီ ဆုေခၽြေတာင္းခဲ့လို႕
ၿပန္ေၿပာင္းကာ တဖန္ေတြ႕တာလား
ခုဘ၀မွာစည္းေတြၿခားတဲ႔
ႏွလုံးသားထဲက သခင္မရယ္ ။
သခင္မရဲ႔...နာမည္ေလးကို
ၾကားရၿပီဆိုကတဲက
နား၀ၾကည္ ခ်ိဳၿမိန္လွတာမို႕
အႀကိမ္ႀကိမ္ရြက္ဆိုတေပမဲ႔
သခင္မကေတာ့ ၾကားမယ္မထင္ ။
သခင္မရဲ႕
လႊမ္းမိုးမူဓာတ္ေတြပါတဲ့
ၿပတ္သားတဲ့စကားသံေတြကို
ခဏခဏၿပန္ကာၾကား
ပဲ့တင္သံေတြ ထပ္ကာပြားေနေတာ့
အနားမွာ သခင္မရွိေလမလားရယ္လို႕
ေယာင္မွားလို႕ေတာင္ေခၚမိတယ္ ။
သခင္မရဲ႔....
ေဆးဆိုးပန္းရိုက္ကင္းတဲ့
နန္းထိုက္တဲ့ရုပ္အဆင္းကို
ၿမင္ၿမင္ၿခင္းပဲ ရင္လွိဳင္းခတ္
မၿမင္ရရင္ မေနတတ္ေတာ့ပါဘူး
ေရႊၾကဳတ္ဗူးနဲ႔ ထည္႕ကာ၀ွက္
အာခံတြင္းမွာ ၀ွက္ကာထား
သခင္မ .......
ထြက္သြားမွာကို စိုးလို႕ပါ ။
သခင္မရဲ႔
စူးရွတဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔
ၿမဴးၾကြတဲ့အၾကည္႕တစ္ခ်က္ရယ္က
ထိခ်က္မွန္ၿမားတစ္စင္းလို
အသိတရားေတြကိုထိုး၀င္ေဖာက္
သခင္မေရွ႕မွာဒူးေထာက္က်
လက္ေၿမာက္လို႕သာၿပလိုက္ခ်င္ ။
တိုင္းရွစ္ခြင္ လွည္႔ကာရူရင္လဲ
သခင္မကိုပဲ ၿမင္ေနရ
စိတ္ကတရင္ ပုံရိပ္ေပၚ
သခင္မလို႕ ေအာ္ေခၚမိ
ေသခ်ာၾကည္႔ေတာ့ ေၿပာက္ကြယ္သုဥ္း
သခင္မက ......
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ပုန္းေနခဲ့ၿပီပဲ ။
အရွဳံးေတြနဲ႔ ၿပိဴကာလဲ
ႏွလုံးေတြလဲ ေၾကြကာကြဲေပမဲ့
သခင္မကိုပဲ စြဲလမ္းတယ္ ။
ကဲတယ္ပဲ ဆိုဆို
ပိုတယ္ပဲ ေၿပာေၿပာ
ကိုယ့္ေသာက ကိုသာသိ
သခင္မ မရွိရင္အေနခက္
အိပ္မက္တိုင္းမွာ သခင္မ
မေန႕ကလဲလြမ္းေငြ႕သမ္း
ဒီကေန႕လဲ ေမွ်ာ္တမ္းတ
သခင္မကိုပဲ သတိရတယ္ ။
No comments:
Post a Comment